آزربه، جعتری، آنخ، اَزوِه، هه زوه، کهلیک اوتو، اوشوم، پلنگ مشک، آویشم، حاشا، اوشن، کاکله اوتی، زعتر، اُوشِوم
پوست و مو, تقویت سیستم ایمنی بدن, دستگاه تنفسی, دستگاه گوارش, دهان و دندان, سرشار از کلسیم, سرشار از ویتامین, کاهش وزن
آویشن با نام علمی (Thymus vulgaris) یکی از گیاهان مطرح حوزه گیاهان دارویی است. این گیاه از تیره نعناعیان است و تاکنون بیش از 350 گونه مختلف آن در جهان شناسایی شده است که 14 گونه آن بومی ایران است.
از این گیاه دارویی انواع شربت، قرص، بخور، شامپو، کرم، پماد، لوسیون و دهانشویه تهیه می شود. این گیاه همچنین در صنعت عطر و اسانس کاربرد دارد.
درباره کاربرد این گیاه در آشپزی همین بس که، اکثر غذاهای جنوب مدیترانه بدون آن معنی و مفهوم خود را از دست می دهند. این گیاه علاوه بر بهبود طعم غذا، باعث هضم بهتر غذا نیز می شود.
خواص درمانی این گیاه به قدری زیاد است که می توان درباره آن کتاب ها نوشت. آویشن نه تنها یکی از ادویه های محبوب در آشپزی امروزی است، بلکه استفاده از آن به عنوان دارویی شفابخش و ضامن سلامت، تاریخچه ای بسیار طولانی دارد.
همچنین قبل از این‌که آنتی بیوتیک های جدید به بازار بیایند، برای مداوای زخم ها از روغن این گیاه استفاده می شد.اسانس آویشن از 45 تا 55 درصد تیمول (Thymol) تهیه شده است.
تیمول، یک آنتی بیوتیک و ضد عفونی کننده قدرتمند و اثبات شده است که سیستم ایمنی بدن را تقویت کرده و با عفونت مبارزه می کند.
در واقع روغن این گیاه یکی از قوی ترین ضدمیکروب های طبیعی است که به عنوان دارویی مؤثر در درمان گلودرد استفاده می شود.
روغن آویشن حاوی کارواکرول است. به همین دلیل یکی از مهم ترین داروها برای تسکین گلودرد محسوب می شود.
در مطالعه ای که توسط دانشکده بهداشت دانشگاه علوم پزشکی لودز در لهستان انجام شده، مشخص شد روغن این گیاه دارویی 120 گونه باکتری بیماران مبتلا به به عفونت های حفره دهان، دستگاه تنفسی، ادراری و تناسلی را از بین می برد.
